Οι όψεις ρητίνης γίνονται με σύνθετη ρητίνη που ταιριάζει στο φυσικό χρώμα των δοντιών. Είναι λεπτές φλούδες από ρητίνη, που τοποθετούνται στο πρόσθιο μέρος των δοντιών. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να επιτύχουμε ένα πλήρες λίφτινγκ δοντιών, χωρίς όμως να τραυματίσουμε ή να τροχίσουμε τα δόντια

Ο οδοντίατρος χρησιμοποιεί σύνθετη ρητίνη έτσι ώστε να διαμορφώσει το σχήμα σε στραβά δόντια, σε κενά ανάμεσα στα δόντια, σε δόντια με λεκέδες και σε κατεστραμμένα δόντια. Μετά την ενσωμάτωση της ρητίνης στα δόντια, ο οδοντίατρος θα την διαμορφώσει και στην συνέχεια θα σκληρύνει την υφή της με την χρήση υπεριώδους φωτός ή laser υψηλής έντασης. Τέλος η επιφάνεια θα λειανθεί. Η διαδικασία διαρκεί περίπου 30 λεπτά ανά δόντι

Η τοποθέτηση όψεων ρητίνης συνιστάται για :

• την επισκευή σπασμένων δοντιών
• την επισκευή φθαρμένων δοντιών
• την επισκευή παραμορφωμένων δοντιών
• την πλήρωση κενών ανάμεσα στα δόντια
• την πλήρωση ρωγμών στα δόντια
• την βελτίωση της εμφάνισης δοντιών με κηλίδες
• την επιμήκυνση των δοντιών
• την αλλαγή σχήματος των δοντιών, ιδιαίτερα σε περιοχές χαμηλής πίεσης δαγκώματος, π.χ. μπροστινά δόντια
• την αλλαγή θέσης των δοντιών
• την προστασία ενός τμήματος της ρίζας του δοντιού που έχει εκτεθεί, όταν τα ούλα έχουν υποχωρήσει
• ασθενείς που δεν θέλουν να υποβληθούν σε ορθοδοντική θεραπεία

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους πλεονεκτούν τα εμφυτεύματα. Ένας από αυτούς είναι η δυνατότητα που έχουν να αναπληρώνουν ένα μεμονωμένο δόντι χωρίς να χρειάζεται να γίνει παρέμβαση στα διπλανά δόντια. Άλλος σημαντικός λόγος είναι ότι έχουν τη δυνατότητα να αναπληρώσουν όλα τα δόντια στο στόμα (άνω και κάτω γνάθο) παρέχοντας άριστη σταθερότητα και δύναμη στον τεμαχισμό της τροφής, κάτι που με την κλασσική μασέλα αυτό δεν είναι εφικτό.

Εκτός των άλλων, προλαμβάνεται η ατροφία του ίδιου του οστού, διότι κατά τη μάσηση παρέχουν το ερέθισμα που χρειάζεται το οστούν για τη συνεχή αναγέννησή του. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό είναι τα προτερήματα που έχουν τα εμφυτεύματα έναντι της γέφυρας η οποία αναγκαστικά προϋποθέτει τη θυσία υγιούς οδοντικής ουσίας κατά το τρόχισμα των δοντιών που προορίζονται για στηρίγματα. Ο βασικότερος όμως λόγος είναι ότι το άτομο νιώθει τα εμφυτεύματα σαν τα φυσικά του δόντια με όλα τα συναφή πλεονεκτήματα.

Το αν μπορεί κάποιος να βάλει εμφυτεύματα μπορούν να το κρίνουν μόνο οι εξειδικευμένοι οδοντίατροι, αφού προηγηθεί ακτινογραφικός έλεγχος και αξιολόγηση της κατάστασης της γνάθου για μια τέτοια επέμβαση. Υπάρχουν βέβαια και ειδικές κατηγορίες ατόμων, όπως οι εθισμένοι στο αλκοόλ, οι μανιώδεις καπνιστές και οι έχοντες χρόνια νόσο, στους οποίους μπορεί το ποσοστό επιτυχίας των εμφυτευμάτων να είναι μικρότερο του αναμενόμενου.

Στην περίπτωση που δεν υπάρχει το απαιτούμενο οστούν, ο γναθοχειρουργός μπορεί να προχωρήσει στη χρήση μοσχεύματος, προκειμένου να αποκαταστήσει το έλλειμμα πριν ή και στον ίδιο χρόνο με την τοποθέτηση του εμφυτεύματος.

Επιστημονικές κλινικές έρευνες για πάνω από 20 χρόνια έχουν αποδείξει πως είναι μια από τις πιο αξιόπιστες θεραπευτικές πράξεις στην οδοντιατρική. Υπό ελεγχόμενες συνθήκες, τα ποσοστά επιτυχίας είναι 99% για την κάτω γνάθο και 97% για την επάνω.

Τα εμφυτεύματα είναι γνωστό ότι κατασκευάζονται από κράματα τιτανίου, τα οποία είναι βιοσυμβατά και πλήρως αποδεκτά από τον ανθρώπινο οργανισμό. Η διαδικασία τοποθέτησης είναι σχετικά απλή. Ο προσθετολόγος σε συνεργασία με τον γναθοχειρουργό αφού καθορίσουν τις θέσεις που θα τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα προχωρούν στη χειρουργική επέμβαση που διαρκεί από ένα τέταρτο για ένα δόντι μέχρι δύο ώρες για όλη τη γνάθο. Όπως είπαμε και παραπάνω, πόνος δεν υπάρχει ούτε κατά την τοποθέτηση, ούτε κατά την επούλωση, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ασθενής λαμβάνει κοινά παυσίπονα.

Έπειτα από την πρώτη εβδομάδα αφαιρούνται και τα ράμματα, ενώ ο ασθενής από τη δεύτερη κιόλας μέρα μπορεί να επιστρέψει στα καθήκοντά του. Αν τα εμφυτεύματα φορτιστούν άμεσα, η αποκατάσταση τοποθετείται στο στόμα από την πρώτη κιόλας μέρα ή μέσα στις πρώτες επτά μέρες από την επέμβαση. Στην πιο κλασική περίπτωση όμως (η λεγόμενη άμεση φόρτιση των εμφυτευμάτων δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε κάθε περίπτωση) η τελική αποκατάσταση τοποθετείται στο στόμα ενάμιση έως τέσσερις μήνες μετά.

Μετά την τελική προσθετική αποκατάσταση ο ασθενής παρακολουθείται στα προληπτικά check up από τον θεράποντα ιατρό για την μακροχρόνια διατήρηση του αποτελέσματος. Προϋπόθεση για τα μακροχρόνια αποτελέσματα η άριστη στοματική υγιεινή.

Καθόλη την διάρκεια της αποπεράτωσης των εμφυτευμάτων, ο ασθενής έχει την δυνατότητα να έχει προσωρινά δόντια για όσο διάστημα θα περιμένει μέχρι το τέλος των εργασιών.

Θα φαίνονται σαν να έχετε τα φυσικά σας δόντια.

Όχι. Ασθενείς αναφέρουν πως η ενόχληση είναι ελάχιστη είτε κατά την διάρκεια, είτε μετά την επέμβαση. Οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν πολύ λιγότερη ενόχληση απ’ αυτό που ανέμεναν. Η πλειοψηφία των ασθενών νιώθει άνετα απλά με παυσίπονα.

Μελέτες έχουν δείξει ότι η μασητική ικανότητα βελτιώνεται εξαιρετικά με την βοήθεια των εμφυτευμάτων . Μετά από πολύ μικρή περίοδο προσαρμογής, η ικανότητα μάσησης είναι ανάλογη με αυτή των φυσικών δοντιών.

Χρειάζονται την ίδια συντήρηση όπως και τα φυσικά μας δόντια και την συχνότητα των οδοντιατρικών επισκέψεων καθορίζει ο θεράπων ιατρός, για την καθιερωμένη αποτρύγωση, όπου ουσιαστικά γίνεται έλεγχος και συντήρηση των εμφυτευμάτων . Απαιτείται όμως και καθημερινή συντήρηση και καθαρισμό από το ίδιο το άτομο.

Οι περιπτώσεις εφαρμογής των εμφυτευμάτων:

• Αντικατάσταση δοντιού που λείπει
• Αντικατάσταση πολλών δοντιών που λείπουν
• Ολική αποκατάσταση δοντιών της γνάθου
• Αντικατάσταση της τεχνητής οδοντοστοιχίας

Οι περισσότεροι ενήλικες, ανεξάρτητα από ηλικία, μπορούν να έχουν εμφυτεύματα. Ο κυριότερος περιοριστικός παράγοντας είναι η ποσότητα του οστού, εάν αυτό έχει απορροφηθεί, αλλά και σε αυτή την περίπτωση ο χειρουργός σας μπορεί να σας προτείνει την κατάλληλη λύση. Επίσης, εάν έχετε διάφορα ιατρικά προβλήματα συζητήστε τα με τον χειρουργό σας.

Το κόστος θα προσδιοριστεί από την έκταση των διαγνωστικών μεθόδων που θα χρειαστούν (π.χ. απλή ακτινογραφία ή κάτι πιο σύνθετο;), τον αριθμό των εμφυτευμάτων που θα χρειαστούν για τις ανάγκες σας, το επίπεδο δυσκολίας, τις τυχόν βοηθητικές επεμβάσεις για να τοποθετηθούν τα εμφυτεύματα και τέλος τον τύπο της στεφάνης, της γέφυρας ή της οδοντοστοιχίας που καλύπτει καλύτερα τις απαιτήσεις σας .

Σίγουρα όμως το κόστος είναι πολύ μικρό αν σκεφτεί κανείς το αποτέλεσμα της αποκατάστασης.

Ενδοδοντική θεραπεία (απονεύρωση) είναι η αφαίρεση του περιοχομένου της πολφικής κοιλότητας, ο καθαρισμός της και η διαμόρφωση του ριζικού σωλήνα σε κατάλληλο σχήμα ώστε να ακολουθεί ερμητική έμφραξη με κάποιο βιολογικά συμβατό υλικό.

Σκοπός της ενδοδοντικής θεραπείας είναι η απομάκρυνση των οργανικών υπολειμμάτων του πολφού και του μικροβιακού φορτίου των ριζικών σωλήνων και η ερμητική έμφραξη αυτών.

Σε περίπτωση αποτυχίας μιας ενδοδοντικής θεραπείας και σε αδυναμία επανάληψη αυτής ή σε περίπτωση που και η επανάληψη της ενδοδοντικής θεραπείας αποτυγχάνει καταφεύγουμε στη Χειρουργική Ενδοδοντολογία.

Η Χειρουργική Ενδοδοντολογία αποτελεί το σύνολο των χειρουργικών ενεργειών που σκοπό έχουν να συμπληρώσουν τη συντηρητική ενδοδοντική θεραπεία. Η χειρουργική προσπέλαση γίνεται  μέσω των μαλακών ιστών και του οστού που περιβάλλουν τη ρίζα του δοντιού.

H Ακρορριζεκτομή είναι μία τεχνική κατά την οποία, αποκόπτεται και αφαιρείται τμήμα του άκρου της ρίζας μήκους περίπου 2-3 χιλιοστών (ακρορρίζιο), το οποίο στη συνέχεια εμφράσσεται ανάστροφα με ειδικά βιοσυμβατά υλικά.

Στις περιπτώσεις αποτυχίας, οι εναλλακτικές θεραπείες περιλαμβάνουν τη συντηρητική επανάληψη της ενδοδοντικής θεραπείας, τη χειρουργική ενδοδοντία (ακρορριζεκτομή) ή την εξαγωγή του υπαίτιου δοντιού.

Πολλοί παράγοντες επηρεάζουν την εξέλιξη της ενδοδοντικής θεραπείας. Καθοριστικής σημασίας είναι η αρχική πάθηση για την οποία έγινε η ενδοδοντική θεραπεία, η αρτιότητα της ενδοδοντικής θεραπείας και της μυλικής αποκατάστασης που θα ακολουθήσει, καθώς επίσης και η γενική και στοματική υγεία του ασθενή.

Το δόντι συχνά είναι αδύναμο και είναι αναγκαίο για την προστασία του να αποκατασταθεί σύντομα από τον οδοντίατρό σας. Συχνά προτιμάται η κατασκευή μιας στεφάνης(θήκης). Μέχρι την αποκατάσταση είναι προτιμότερο να μην δαγκώνετε δυνατά σε αυτό το δόντι ενώ μετά από αυτήν μπορείτε να το χρησιμοποιείτε κανονικά.

Η ενδοδοντική θεραπεία έχει μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας . τα ποσοστά επιτυχίας για ενδοδοντικές θεραπείες που έχουν πραγματοποιηθεί από Ενδοδοντολόγο φτάνουν βιβλιογραφικά σε 85-95%. Παρόλα αυτά θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι αδύνατο να εγγυηθεί απόλυτα η επιτυχία οιασδήποτε ιατρικής ή οδοντιατρικής θεραπείας.

Ακόμα και μετά την πραγματοποίηση της καλύτερης δυνατής θεραπείας, μπορεί να μην επέλθει ίαση λόγω συνθηκών που είναι έξω από τον έλεγχο και την ευθύνη του οδοντιάτρου. Αν συμβεί κάτι τέτοιο μπορεί να χρειαστεί περαιτέρω θεραπεία για την απομάκρυνση της μόλυνσης .

Κάθε περιστατικό είναι ξεχωριστό. Οι περισσότερες ενδοδοντικές θεραπείες ολοκληρώνονται σε δύο ή τρεις επισκέψεις, οι οποίες πραγματοποιούνται σε διάστημα μίας ή δύο εβδομάδων. Κάποια περιστατικά μπορούν να ολοκληρωθούν επιτυχώς και σε μία συνεδρία. Ο αριθμός των συνεδριών που απαιτούνται για την ολοκλήρωση μιας ενδοδοντικής θεραπείας εξαρτάται από το μικροβιακό φορτίο των ριζικών σωλήνων, την κλινική συμπτωματολογία του ασθενή και το βαθμό δυσκολίας του περιστατικού.

Μετά την ολοκλήρωση κάθε συνεδρίας, ο οδοντίατρος εμφράσσει με προσωρινό εμφρακτικό υλικό την κοιλότητα πρόσβασης, γεγονός που εξασφαλίζει την στεγανότητα του ρ.σ. και δίνει τη δυνατότητα στον ασθενή να το χρησιμοποιεί κανονικά.

Η ενδοδοντική θεραπεία κατά την τέλεση των σταδίων της δεν είναι επώδυνη. Συνήθως γίνεται με αναισθησία. Ορισμένες φορές μετά το τέλος κάθε σταδίου υπάρχει ενόχληση που επιδεινώνεται με τη μάσηση. Η ενόχληση αυτή διαρκεί από 1-3 ημέρες και ελέγχεται με παυσίπονα και σπανιότερα με αντιφλεγμονώδη φάρμακα.